Με αφορμή την παράσταση "Ο κόσμος των δράκων" που θα δούμε σε λίγες μέρες στο Αρχελάου Θέατρο, βρεθήκαμε με τη δημιουργό του έργου, Συραΐνα Κούτρα, η οποία μας παρουσίασε την θεατρική της ομάδα και μας μίλησε για το έργο της, το οποίο πραγματεύεται ένα πρόβλημα της σύγχρονης εποχής και το οποίο στην πόλη μας είναι ιδιαίτερα έντονο.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη:
"Παρ’ ολίγον... αυτόχειρες" λοιπόν! Γιατί;
Το όνομα της ομάδας μου, προέκυψε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Συγκεκριμένα σε μια περίοδο άσχημης οικονομικής κατάστασης τόσο δίκης μου όσο και των πρώτων μελών της ομάδας, που πλέον ήταν θέμα επιβίωσης. Έτσι λοιπόν σε μια πρόβα μας, αυτοσαρκαζόμενη ανέφερα ότι λίγο ακόμα και θα γινόμασταν όλοι μας, «αυτόχειρες»! Κάτι που φυσικά δεν έγινε ποτέ γιατί είχαμε όλοι το θάρρος να παλέψουμε και να ορθοποδήσουμε… Η ομάδα μας είχε ένα άλλο όνομα πρώτα ( antivirus) δημιουργήθηκε από εμένα στο μακρινό 1997 από την μεγάλη μου αγάπη για το θέατρο,το τραγούδι και τον χορό….
Πώς προέκυψε η ενασχόληση με τα καλλιτεχνικά;
Άρχισα από πολύ μικρή να έχω κλίση σε όλο αυτό που λέμε τέχνη… Ξέρω ότι από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου έκανα σκετσάκια και παίζαμε με την συγχωρεμένη την αδερφή μου την Πόπη, ζωγράφιζα από τοίχους έως και τραπέζια και τραγουδούσα ξεσηκώνοντας τους πάντες…Καλλιτέχνης από κούνια που λένε… Μετά κάπου στο δημοτικό μπήκα σε θεατρικές ομάδες. Στο γυμνάσιο άρχισα να γράφω…Αυτό ήταν…
Πώς πήρες την απόφαση να δημιουργήσεις μια θεατρική ομάδα;
Δεν ήθελα να γίνω ποτέ μου ηθοποιός, αλλά συγγραφέας και σκηνοθέτης… Τη ομάδα λοιπόν, την δημιούργησα από την μεγάλη μου ανάγκη να πλάθω τον ηθοποιό μέσα από ένα ρόλο όπου καλείτε να ενσαρκώσει. Ερωτεύτηκα την σκηνοθεσία και μέχρι εκείνη την στιγμή δεν με κάλυπταν οι τότε ερασιτεχνικές ομάδες της περιοχής μου. Ήθελα να δώσω την δική μου ανατρεπτική πινελιά…
Έχεις στο βιογραφικό σου κάποια έργα που γράφεις εσύ η ίδια, τι είναι αυτό που θεωρείς πηγή έμπνευσης; Πόσο δύσκολο είναι να γράψεις ένα έργο;
Έχω πολλά δικά μου έργα, δραματικά αλλά και κωμικά, κυρίως ντυμένα με μουσική και χορό… Έχουν ανέβει αρκετά από αυτά με επιτυχία, μέχρι στιγμής από δημοτικά κυρίως θέατρα, ελπίζοντας και σε θέατρα όπως τώρα που κάνουμε την αρχή με την συνεργασία μας με το «Αρχελάου θέατρο». Η έμπνευση μου προέρχεται κυρίως από τις ανησυχίες που έχει ο μέσος άνθρωπος. Αφουγκράζομαι και παρατηρώ τα πάντα γύρω μου. Εμπνέομαι κυρίως όταν συναισθηματικά είμαι φορτισμένη. Όταν νιώθω λύπη η χαρά… Έτσι αναλόγως μου βγαίνει το δραματικό ή το κωμικό στοιχείο… Θα ακουστεί εγωιστικό ίσως, αλλά γράφω σχετικά γρήγορα… Δεν μου παίρνει πολύ χρόνο…
Με αφορμή τη νέα παράσταση που ετοιμάζεις με την θεατρική σου ομάδα «παρ’ ολίγον αυτόχειρες» , θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για το έργο; Πού μπορούμε να σας απολαύσουμε και πότε;
Η πηγή έμπνευσης μου για το έργο μου « Ο κόσμος των δράκων» ήταν το θέμα των ναρκωτικών που πλήττει την πόλη μου και όχι μόνο, βλέποντας όμως και τις δύο όψεις του νομίσματος. Κίνητρο μου αποτέλεσε, το ερώτημα , πώς αυτοί οι άνθρωποι έγιναν χρήστες και γιατί; Τι τους ώθησε; Παρόλα αυτά δεν τους χαρίζομαι ούτε τους δικαιολογώ, απλά τους καταλαβαίνω… Στο συγκεκριμένο έργο και στην ζωή μου όμως, πιστεύω απόλυτα, ότι αν κάποιος θέλει μπορεί, να ξεφύγει από την οποιαδήποτε εξάρτηση του.… Το ερώτημα είναι κατά πόσο το επιθυμεί πραγματικά και ο ίδιος… Συνήθως τα άτομα που εξαρτώνται από ουσίες από ανθρώπους αλλά και καταστάσεις γενικότερα, είναι άτομα αδύναμα ψυχολογικά με τραυματικές εμπειρίες ζωής.Γενικά θα ήθελα να επισημάνω μέσα από αυτό το έργο ότι «ποτέ δεν είναι αργά να κάνεις το καλύτερο για σένα αρκεί να το θελήσεις. Πάντα θα υπάρξει δίπλα σου ένα χέρι να πιαστείς…»
Το έργο είναι ένα μουσικοχορευτικό μονόπρακτο σε κείμενο δικό μου και σκηνοθεσία δική μου και του ταλαντούχου Αλέξανδρου Μήτρου. Με την βασική βοήθεια των μελών της ομάδος μας:
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη:
"Παρ’ ολίγον... αυτόχειρες" λοιπόν! Γιατί;
Το όνομα της ομάδας μου, προέκυψε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Συγκεκριμένα σε μια περίοδο άσχημης οικονομικής κατάστασης τόσο δίκης μου όσο και των πρώτων μελών της ομάδας, που πλέον ήταν θέμα επιβίωσης. Έτσι λοιπόν σε μια πρόβα μας, αυτοσαρκαζόμενη ανέφερα ότι λίγο ακόμα και θα γινόμασταν όλοι μας, «αυτόχειρες»! Κάτι που φυσικά δεν έγινε ποτέ γιατί είχαμε όλοι το θάρρος να παλέψουμε και να ορθοποδήσουμε… Η ομάδα μας είχε ένα άλλο όνομα πρώτα ( antivirus) δημιουργήθηκε από εμένα στο μακρινό 1997 από την μεγάλη μου αγάπη για το θέατρο,το τραγούδι και τον χορό….
Πώς προέκυψε η ενασχόληση με τα καλλιτεχνικά;
Άρχισα από πολύ μικρή να έχω κλίση σε όλο αυτό που λέμε τέχνη… Ξέρω ότι από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου έκανα σκετσάκια και παίζαμε με την συγχωρεμένη την αδερφή μου την Πόπη, ζωγράφιζα από τοίχους έως και τραπέζια και τραγουδούσα ξεσηκώνοντας τους πάντες…Καλλιτέχνης από κούνια που λένε… Μετά κάπου στο δημοτικό μπήκα σε θεατρικές ομάδες. Στο γυμνάσιο άρχισα να γράφω…Αυτό ήταν…
Πώς πήρες την απόφαση να δημιουργήσεις μια θεατρική ομάδα;
Δεν ήθελα να γίνω ποτέ μου ηθοποιός, αλλά συγγραφέας και σκηνοθέτης… Τη ομάδα λοιπόν, την δημιούργησα από την μεγάλη μου ανάγκη να πλάθω τον ηθοποιό μέσα από ένα ρόλο όπου καλείτε να ενσαρκώσει. Ερωτεύτηκα την σκηνοθεσία και μέχρι εκείνη την στιγμή δεν με κάλυπταν οι τότε ερασιτεχνικές ομάδες της περιοχής μου. Ήθελα να δώσω την δική μου ανατρεπτική πινελιά…
Έχεις στο βιογραφικό σου κάποια έργα που γράφεις εσύ η ίδια, τι είναι αυτό που θεωρείς πηγή έμπνευσης; Πόσο δύσκολο είναι να γράψεις ένα έργο;
Έχω πολλά δικά μου έργα, δραματικά αλλά και κωμικά, κυρίως ντυμένα με μουσική και χορό… Έχουν ανέβει αρκετά από αυτά με επιτυχία, μέχρι στιγμής από δημοτικά κυρίως θέατρα, ελπίζοντας και σε θέατρα όπως τώρα που κάνουμε την αρχή με την συνεργασία μας με το «Αρχελάου θέατρο». Η έμπνευση μου προέρχεται κυρίως από τις ανησυχίες που έχει ο μέσος άνθρωπος. Αφουγκράζομαι και παρατηρώ τα πάντα γύρω μου. Εμπνέομαι κυρίως όταν συναισθηματικά είμαι φορτισμένη. Όταν νιώθω λύπη η χαρά… Έτσι αναλόγως μου βγαίνει το δραματικό ή το κωμικό στοιχείο… Θα ακουστεί εγωιστικό ίσως, αλλά γράφω σχετικά γρήγορα… Δεν μου παίρνει πολύ χρόνο…
Με αφορμή τη νέα παράσταση που ετοιμάζεις με την θεατρική σου ομάδα «παρ’ ολίγον αυτόχειρες» , θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για το έργο; Πού μπορούμε να σας απολαύσουμε και πότε;
Η πηγή έμπνευσης μου για το έργο μου « Ο κόσμος των δράκων» ήταν το θέμα των ναρκωτικών που πλήττει την πόλη μου και όχι μόνο, βλέποντας όμως και τις δύο όψεις του νομίσματος. Κίνητρο μου αποτέλεσε, το ερώτημα , πώς αυτοί οι άνθρωποι έγιναν χρήστες και γιατί; Τι τους ώθησε; Παρόλα αυτά δεν τους χαρίζομαι ούτε τους δικαιολογώ, απλά τους καταλαβαίνω… Στο συγκεκριμένο έργο και στην ζωή μου όμως, πιστεύω απόλυτα, ότι αν κάποιος θέλει μπορεί, να ξεφύγει από την οποιαδήποτε εξάρτηση του.… Το ερώτημα είναι κατά πόσο το επιθυμεί πραγματικά και ο ίδιος… Συνήθως τα άτομα που εξαρτώνται από ουσίες από ανθρώπους αλλά και καταστάσεις γενικότερα, είναι άτομα αδύναμα ψυχολογικά με τραυματικές εμπειρίες ζωής.Γενικά θα ήθελα να επισημάνω μέσα από αυτό το έργο ότι «ποτέ δεν είναι αργά να κάνεις το καλύτερο για σένα αρκεί να το θελήσεις. Πάντα θα υπάρξει δίπλα σου ένα χέρι να πιαστείς…»
Το έργο είναι ένα μουσικοχορευτικό μονόπρακτο σε κείμενο δικό μου και σκηνοθεσία δική μου και του ταλαντούχου Αλέξανδρου Μήτρου. Με την βασική βοήθεια των μελών της ομάδος μας:
Θοδωρή Παχυλάκη, Αναστασίας Φωκιανού, της φωτογράφου μας Παρασκευή Παναγιωτοπούλου αλλά κυρίως της Γεωργίας Μπακλή ως βοηθό σκηνοθέτη και ρακορίστρια μας.
Είναι ένα έργο μικρό σχετικά σε διάρκεια και την παρθενική του παρουσίαση θα την κάνει στο
Είναι ένα έργο μικρό σχετικά σε διάρκεια και την παρθενική του παρουσίαση θα την κάνει στο
«Αρχελάου Θέατρο» στους Θρακομακεδόνες στις 23 Δεκεμβρίου στις 20: 00 το βράδυ…Θα ακολουθήσουν και άλλες παραστάσεις, όπως στην αίθουσα του Δημαρχείου Αχαρνών στις 13 Ιανουαρίου… Θέλουμε να ήμαστε αισιόδοξοι περιμένοντας και άλλες παρουσιάσεις. Έχω την τύχη και την τιμή να συνεργάζομαι με πολύ ταλαντούχα παιδιά που αγαπούν αυτό που κάνουν και θέλουν να εξελιχθούν, εμπνέομαι πολύ από αυτά, ξέρεις….Παίρνω δύναμη…
Μίλησε μας και για τα υπόλοιπα έργα σου.
Τα υπόλοιπα έργα μου… Είναι πολλά και ποικίλης ύλης… Έχω κάνει μουσικό θέατρο με το «Ελληνικοί κοινωνία … Καμία σχέση με τις άλλες!». Έχω κάνει σάτιρα με « τα κατορθώματα της Αφροδίτης» και το « Όνειρο Χειμωνιάτικης Νύχτας», έχω κάνει παιδικό θέατρο με « Ο δικός μας κύριος Σκρούντζ» και το « Πήτερ Παν στον κόσμο της Λυδίας». Έχω κάνει δραματικό μονόπρακτο με το « Εντός Εαυτού» και τώρα με την παράσταση "Ο Κόσμος των Δράκων». Επίσης έχω κάνει κοινωνικό δράμα με «Το Παράθυρο»., φαρσοκωμωδία με το «Γυναικεία Υπόθεση», μιούζικαλ «Σαν Παλιό Σινεμά» βασισμένο στον Ελληνικό κινηματογράφο… Και άλλα πολλά… Αλλά έχω κάνει και διασκευές όπως από Τσέχωφ την « Αρκούδα» και το « Πρόταση Γάμου» του Ντάριο Φο « Δεν πληρώνω δεν πληρώνω»… Έχω κάνει συνεργασίες με δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της περιοχή όπως και με το 2ο ΤΕΕ καθώς και με τον ΟΚΑΝΑ και την «διέξοδο»….Τα περισσότερα σε δημοτικά θέατρα του Δήμου μας δωρεάν. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι ο Δήμος, μας βοηθάει και μας υποστηρίζει πάντα, να τα λέμε και αυτά…
ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ
Εικόνα 1 Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΔΑΝΑΗ- ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΠΙΤΣΑΛΑ:
Σπούδασα στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή "Ίασμος". Αυτό το διάστημα βρίσκομαι σε περιοδεία με την παιδική παράσταση: «Παραμύθι χωρίς όνομα» .Ασχολούμαι πολλά χρόνια με τον χορό, αγαπώ τα ταξίδια, τα βιβλία και το να γνωρίζω νέες κουλτούρες … Είμαι στην ομάδα «Παρ' ολίγον Αυτόχειρες» δυόμιση χρόνια και αυτή η παράσταση είναι η τέταρτη παράγωγη στην οποία συμμετέχω. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην ομάδα είναι ότι αισθάνομαι άνετα να πειραματιστώ όπως και το ότι έχω κάνει καινούργιους φίλους.
Λίγα λόγια για τον χαρακτήρα του έργου:
Η Μυρτώ, είι ένα κορίτσι με ευαίσθητες ισορροπίες καθώς τα άσχημα βιώματα της, την έχουν στιγματίσει σχεδόν ανεπανόρθωτα. Έχει πτυχές που πολλοί μόνο να φανταστούν μπορούν, και ίσως αυτή να είναι και η γοητεία της.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΛΑΜΠΡΙΝΗ- ΜΑΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΗ:
Είμαι επαγγελματίας Υγιεινολόγος Τ.Ε. / Λειτουργός Δημόσιας Υγείας. Η σχέση μου με το Θέατρο ξεκίνησε από τα παιδικά μου χρόνια από τον φίλο-πρόοδο Όμιλο Υμηττού (Φ.Ο.Υ). Ασχολούμαι επαγγελματικά με τον χορό(Λάτιν και Ευρωπαϊκούς χορούς). Στην ομάδα άρχισα να παίζω το 2010. Έκανα μια μεγάλη απόχη και επέστρεψα πάλι πίσω στην ομάδα το φθινόπωρο 2015 για να συμμετέχω ενεργά στις παραστάσεις. Δέθηκα αρκετά με τα μέλη της ομάδας και πλέον είναι οικογένεια μου.
Λίγα λόγια για τον χαρακτήρα του έργου:
Ο ρόλος που έχω αναλάβει είναι εκείνος της Χαράς. Η Χαρά είναι μια κοπέλα, απεξαρτημένη πλέον που όμως έχει αναλάβει το δύσκολο έργο να βοηθήσει άλλα άτομα που βρίσκονται στην κατάσταση που ήταν εκείνη στο παρελθόν.
Φώτο: ΑλέξανδροςΜήτρος
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΣ
Είμαι τραγουδιστής και κιθαρίστας. Ασχολούμαι με τη μουσική από την πρώτη γυμνασίου. Είμαι στην ομάδα από την άνοιξη του 2017 και είναι η πρώτη μου παράσταση. Βρίσκω ενδιαφέρον το ρόλο του Ορέστη, καθώς μου δίνει πολύ χώρο να τον γεμίσω με τη δική μου οπτική και προσωπική εμπειρία. Οι δράκοι ζουν ανάμεσά μας και θεωρώ σημαντικό από την πλευρά της Συραΐνας το ότι επέλεξε το θέμα της χρήσης ουσιών για το έργο της.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΤΡΑ:
Σπούδασα Διοίκηση και Οικονομία στον τομέα του Τουρισμού. Είχα την τύχη να γαλουχηθώ από μικρή ηλικία στην έννοια του Θεάτρου , παίζοντας ρόλους από την ηλικία των πέντεετών στην ομάδα της αδερφής μου, όπως στο χορό και στο τραγούδι τα οποία ήταν τα εφόδια μου για δυο τελευταίεςσυμμετοχές μου σε θεατρικέςπαραστάσεις και ως ανιματερ σε ξενοδοχειακέςεπιχειρήσεις στην Κρήτη. Έχω μεγαλώσει μέσα σε αυτήν στην ομάδα και πέρα από ότι έχω μάθει μέσα σε αυτήν, όπως πράγματα για τον χώρο του θεάματος, είναι για μένα μια όμορφηψυχοθεραπεία …
Το ότι σκηνοθέτης της ομάδας, είναι η αδέρφη μου, δεν με ευνόησε καθόλου, κάθε άλλο. ήταν αρκετά απαιτητική μαζί μου και αυτό με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου και να εξελιχτώ.
Ο ρόλος της Μαρίλιας δεν με κούρασε καθόλου, γιατί με την συμπαίκτριά μου είμαστε κολλητές όποτε η εξέλιξη της ιστορίας όσο και ο ρόλος κύλησαν ομαλά και ευχάριστα για μένα.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΧΑΛΒΑΤΖΗ:
Είμαι μαθητρια της Γ' Γυμνασίου και με όλα τα μέλη της ομάδας έχω δεθεί και περνάμε ευχάριστα σε όλες τις φάσεις της ομάδας. Μαθαίνω νέα πράγματα… Ο ρόλος της Μαρίλιας βασίζεται στο χορό και στην έκφραση. Είναι ιδιαίτερα απαιτητικός αλλά το αγάπησα από την αρχή.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΛΟΓΚΟΝΕ:
Πηγαίνω στην 1η Λυκείου, ασχολούμαι στον χορό. Είμαι πολύ ικανοποιημένη από την ομάδα, γνώρισα νέα άτομα, έκανα φίλους. Μαθαίνω ενδιαφέροντα πράγματα όσον αφορά στην υποκριτική. Έχω δεθεί συναισθηματικά με όλα τα μέλη της ομάδας. Ο ρόλος του δράκου με ενθουσιάζει γιατί εκφράζει άμεση την έννοια του χοροθεάτρου.
Μίλησε μας και για τα υπόλοιπα έργα σου.
Τα υπόλοιπα έργα μου… Είναι πολλά και ποικίλης ύλης… Έχω κάνει μουσικό θέατρο με το «Ελληνικοί κοινωνία … Καμία σχέση με τις άλλες!». Έχω κάνει σάτιρα με « τα κατορθώματα της Αφροδίτης» και το « Όνειρο Χειμωνιάτικης Νύχτας», έχω κάνει παιδικό θέατρο με « Ο δικός μας κύριος Σκρούντζ» και το « Πήτερ Παν στον κόσμο της Λυδίας». Έχω κάνει δραματικό μονόπρακτο με το « Εντός Εαυτού» και τώρα με την παράσταση "Ο Κόσμος των Δράκων». Επίσης έχω κάνει κοινωνικό δράμα με «Το Παράθυρο»., φαρσοκωμωδία με το «Γυναικεία Υπόθεση», μιούζικαλ «Σαν Παλιό Σινεμά» βασισμένο στον Ελληνικό κινηματογράφο… Και άλλα πολλά… Αλλά έχω κάνει και διασκευές όπως από Τσέχωφ την « Αρκούδα» και το « Πρόταση Γάμου» του Ντάριο Φο « Δεν πληρώνω δεν πληρώνω»… Έχω κάνει συνεργασίες με δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της περιοχή όπως και με το 2ο ΤΕΕ καθώς και με τον ΟΚΑΝΑ και την «διέξοδο»….Τα περισσότερα σε δημοτικά θέατρα του Δήμου μας δωρεάν. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι ο Δήμος, μας βοηθάει και μας υποστηρίζει πάντα, να τα λέμε και αυτά…
ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ
Εικόνα 1 Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΔΑΝΑΗ- ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΠΙΤΣΑΛΑ:
Σπούδασα στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή "Ίασμος". Αυτό το διάστημα βρίσκομαι σε περιοδεία με την παιδική παράσταση: «Παραμύθι χωρίς όνομα» .Ασχολούμαι πολλά χρόνια με τον χορό, αγαπώ τα ταξίδια, τα βιβλία και το να γνωρίζω νέες κουλτούρες … Είμαι στην ομάδα «Παρ' ολίγον Αυτόχειρες» δυόμιση χρόνια και αυτή η παράσταση είναι η τέταρτη παράγωγη στην οποία συμμετέχω. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην ομάδα είναι ότι αισθάνομαι άνετα να πειραματιστώ όπως και το ότι έχω κάνει καινούργιους φίλους.
Λίγα λόγια για τον χαρακτήρα του έργου:
Η Μυρτώ, είι ένα κορίτσι με ευαίσθητες ισορροπίες καθώς τα άσχημα βιώματα της, την έχουν στιγματίσει σχεδόν ανεπανόρθωτα. Έχει πτυχές που πολλοί μόνο να φανταστούν μπορούν, και ίσως αυτή να είναι και η γοητεία της.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΛΑΜΠΡΙΝΗ- ΜΑΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΗ:
Είμαι επαγγελματίας Υγιεινολόγος Τ.Ε. / Λειτουργός Δημόσιας Υγείας. Η σχέση μου με το Θέατρο ξεκίνησε από τα παιδικά μου χρόνια από τον φίλο-πρόοδο Όμιλο Υμηττού (Φ.Ο.Υ). Ασχολούμαι επαγγελματικά με τον χορό(Λάτιν και Ευρωπαϊκούς χορούς). Στην ομάδα άρχισα να παίζω το 2010. Έκανα μια μεγάλη απόχη και επέστρεψα πάλι πίσω στην ομάδα το φθινόπωρο 2015 για να συμμετέχω ενεργά στις παραστάσεις. Δέθηκα αρκετά με τα μέλη της ομάδας και πλέον είναι οικογένεια μου.
Λίγα λόγια για τον χαρακτήρα του έργου:
Ο ρόλος που έχω αναλάβει είναι εκείνος της Χαράς. Η Χαρά είναι μια κοπέλα, απεξαρτημένη πλέον που όμως έχει αναλάβει το δύσκολο έργο να βοηθήσει άλλα άτομα που βρίσκονται στην κατάσταση που ήταν εκείνη στο παρελθόν.
Φώτο: ΑλέξανδροςΜήτρος
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΣ
Είμαι τραγουδιστής και κιθαρίστας. Ασχολούμαι με τη μουσική από την πρώτη γυμνασίου. Είμαι στην ομάδα από την άνοιξη του 2017 και είναι η πρώτη μου παράσταση. Βρίσκω ενδιαφέρον το ρόλο του Ορέστη, καθώς μου δίνει πολύ χώρο να τον γεμίσω με τη δική μου οπτική και προσωπική εμπειρία. Οι δράκοι ζουν ανάμεσά μας και θεωρώ σημαντικό από την πλευρά της Συραΐνας το ότι επέλεξε το θέμα της χρήσης ουσιών για το έργο της.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΤΡΑ:
Σπούδασα Διοίκηση και Οικονομία στον τομέα του Τουρισμού. Είχα την τύχη να γαλουχηθώ από μικρή ηλικία στην έννοια του Θεάτρου , παίζοντας ρόλους από την ηλικία των πέντεετών στην ομάδα της αδερφής μου, όπως στο χορό και στο τραγούδι τα οποία ήταν τα εφόδια μου για δυο τελευταίεςσυμμετοχές μου σε θεατρικέςπαραστάσεις και ως ανιματερ σε ξενοδοχειακέςεπιχειρήσεις στην Κρήτη. Έχω μεγαλώσει μέσα σε αυτήν στην ομάδα και πέρα από ότι έχω μάθει μέσα σε αυτήν, όπως πράγματα για τον χώρο του θεάματος, είναι για μένα μια όμορφηψυχοθεραπεία …
Το ότι σκηνοθέτης της ομάδας, είναι η αδέρφη μου, δεν με ευνόησε καθόλου, κάθε άλλο. ήταν αρκετά απαιτητική μαζί μου και αυτό με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου και να εξελιχτώ.
Ο ρόλος της Μαρίλιας δεν με κούρασε καθόλου, γιατί με την συμπαίκτριά μου είμαστε κολλητές όποτε η εξέλιξη της ιστορίας όσο και ο ρόλος κύλησαν ομαλά και ευχάριστα για μένα.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΧΑΛΒΑΤΖΗ:
Είμαι μαθητρια της Γ' Γυμνασίου και με όλα τα μέλη της ομάδας έχω δεθεί και περνάμε ευχάριστα σε όλες τις φάσεις της ομάδας. Μαθαίνω νέα πράγματα… Ο ρόλος της Μαρίλιας βασίζεται στο χορό και στην έκφραση. Είναι ιδιαίτερα απαιτητικός αλλά το αγάπησα από την αρχή.
Φώτο: Παρασκευή Παναγιωτοπούλου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΛΟΓΚΟΝΕ:
Πηγαίνω στην 1η Λυκείου, ασχολούμαι στον χορό. Είμαι πολύ ικανοποιημένη από την ομάδα, γνώρισα νέα άτομα, έκανα φίλους. Μαθαίνω ενδιαφέροντα πράγματα όσον αφορά στην υποκριτική. Έχω δεθεί συναισθηματικά με όλα τα μέλη της ομάδας. Ο ρόλος του δράκου με ενθουσιάζει γιατί εκφράζει άμεση την έννοια του χοροθεάτρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε εδώ το σχόλιό σας